در پاسخ به سوال آسانسور هیدرولیکی چیست ، می توان گفت آسانسور هیدرولیکی یکی از محبوب ترین آسانسورهای مورد استفاده در دنیا است. تاریخچه آسانسور هیدرولیکی به سال ۱۸۶۷ بازمی گردد که برای اولین بار توسط نیکولاس اوتو در وین اتریش ساخته شد. این آسانسور برای حرکت کابین از قوانین هیدرولیک استفاده می کند. بر اساس این قوانین ، فشار مایعات در سیستم های هیدرولیکی بر اساس قانون پاسکال (قانون انتقال فشار) کنترل می شود. در این نوع آسانسور، یک سیلندر هیدرولیکی وجود دارد که حجم مایع را تغییر می دهد و با افزایش فشار مایع، باعث حرکت کابین به بالا و پایین می شود.

آسانسور هیدرولیکی در طول سالیان بعد بهبود یافت و فناوری های جدیدتری در زمینه سیستم های هیدرولیکی و مواد ساختاری پدید آمد. این آسانسورها به دلیل عملکرد قوی و قابل اعتماد خود، به طور گسترده ای در ساختمان ها استفاده می شوند.

آسانسور هیدرولیکی عموماً برای ساختمان های کوچک و با ارتفاع کم استفاده می شود و باعث حرکت صاف و آرام کابین به بالا و پایین می شود. همچنین، به دلیل استفاده از سیلندر هیدرولیکی برای حرکت کابین، نیاز کمتری به ساختار قوی و پایدار در ساختمان دارد.

آسانسور هیدرولیک بدون چاهک :
در نواحی که خاک زمین پایداری مناسبی ندارد و یا سطح آب بالا است و برای حفر چاهک مناسب نیستند و یا در برخی منازل مسکونی که از قبل فضایی برای آسانسور در نظر گرفته نشده است، از این نوع آسانسور استفاده می شود.
آسانسور هیدرولیک با چاهک :
در این نوع آسانسور کابین روی پیستون است و سیلندر مساوی با مقدار ارتفاعی که قرار است آسانسور طی کند، به داخل زمین فرو می رود. با پمپ شدن مایع به داخل سیلندر، آسانسور به سمت بالا حرکت می کند و با برگشتن مایع به مخزن، به سمت پایین حرکت خواهد کرد.
آسانسور هیدرولیک طنابی :
در طراحی این آسانسور از ترکیب نیروی هیدرولیکی و طناب استفاده شده است. یک سر پیستون به چرخ دنده و سر دیگر به کابین متصل می شود و طناب کابین را بالا نگه می دارد. در صورت پاره شدن طناب، کابین سقوط می کند، بنابراین نیاز است هر چند وقت یکبار طناب مورد بررسی قرار گیرد.
آسانسور هیدرولیک بدون اتاق یا روم لس :
در این آسانسور اتاق ثابتی وجود ندارد. آسانسور روم لس  نسبت به بقیه آسانسورها فضای بسیار کمتری را اشغال می کند و نیازی به موتورخانه جداگانه ندارند. در آسانسورهای روملس موتور در بالای سقف نصب می شود و از لحاظ انرژی از آسانسورهایی که موتورخانه دارند، بهتر هستند.

جک آسانسور هیدرولیکی
جک هیدرولیک آسانسور از یک سیلندر و پیستون تشکیل شده اند ؛ سیلندر محفظه ای است مقاوم و مستحکم که قسمت بیرونی آن می بایست در برابر خوردگی و رطوبت و فشار های وارده مقاومت لازم را داشته باشد و قسمت اندرونی هم آن می بایستی صاف و صیقلی بوده که پیستون درون آن جای می گیرد و در داخل آن حرکت می کند.

ملزومات جک سازی هیدرولیک
میل کروم
میل کروم اینداکسیون
لوله H8 و لوله H9
گلویی جک
سر و ته جک
پیستون
پکینگ کامل پیستون

آسانسورهای هیدرولیکی بر اساس ساختار جک به دو دسته آسانسور هیدرولیکی با جک تلسکوپی و آسانسور هیدرولیکی با جک پیستونی تقسیم می شوند.
جک تلسکوپ با نام سیلندر چند مرحله ای نیز شناخته می شود و به صورت لوله ای تلسکوپی طراحی شده است. این جک دارای چند پیستون لوله ای است که قابل گسترش و تراکم پذیر هستند. زمانی که سیال وارد جک می شود، با اعمال فشار هیدرولیک، بخش های کشیده شده از قسمت های فشرده خارج شده و باعث حرکت کابین می شود.
جک پیستونی از یک سیلندر هیدرولیکی و یک پیستون تشکیل شده است. با اعمال فشار مایع هیدرولیکی، پیستون به سمت بالا یا پایین حرکت می کند و باعث حرکت کابین می شود. در این جک، آب بندها یا سیل های هیدرولیکی (Seal) بر روی پیستون بسته می شوند. انتهای شافت به پیستون متصل می شود. پس از نصب شدن آب بندها، پیستون به سطح داخلی بدنه جک مماس است و زمانی که روغن وارد جک می شود، زیر پیستون محبوس شده و باعث حرکت پیستون به سمت بالا می گردد